Dünyanın Nadide Çiçekleri
Dokunmayın dünyanın
nadide çiçeklerine.
Gülücükler dağıtsınlar etrafına,
Neşe kaynağı olsun sevenlerine.
Öldürmeyin yeryüzünün
beyaz meleklerini.
Bırakın kendi dünyalarında
doyasıya yaşasınlar.
Solmasın tomurcuklar,
Kalmasın boynu bükük ebeveynler,
Sevgi ister büyüklerinde,
Yalnızca sevgi.
Esirgenmesin kendilerinden şefkat,
Eğer, yüreklerde varsa bir nebze merhamet.
Çünki;
Sevgiyle beslenir bu nadide çiçekler.
Hani söyleriz ya yeri geldiğinde;
'Onlar istikbalimizin teminatıdır' diye,
Olmasın artık yeryüzünde
Çiçek katliamı.
Onlar bizim,
Hepimizin.
Ve geleceğimizin yaşam kaynağı.
Dökülmesin kanları,
Kızıla boyanmasın gömleği,
Paramparça olmasın minnacık bedenleri.
Canları masum onların.
Öldürülmesin yeryüzünün beyaz melekleri.
Kötülük nedir bilmezler,
Masumdur, bakışlarından belli,
Hileden anlamaz,
haksızlığa dayanmaz
yürekleri vardır onların.
Kıyılır mı bu beyaz meleklere?
Sölye Allah aşkına.
Okşansın artık başları,
Hiç ayrım yapılmadan.
Kırılmasın gönülleri,
hoş tutulsun,
yeryüzünün beyaz melekleri.
Kanatılmasın artık tomurcuk çiçekleri,
Karartılmasın dünyaları,
Hüzün ve kederden uzak
Mutlu ve güzel yarınlar
hep onların,
yani yer yüzünün
beyaz meleklerinin olsun
01.10.2005
Kayıt Tarihi : 23.6.2008 15:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!