Oyunlar biterken
Dünyanın küskün dönüşünde
Vururken ovalar
İçimdeki alageyikleri
Marakl ceylan ve yehuda
Öpüşürken gölgenle
Kırıtırken hıçkırık
Gün vurmamış aynalarda
İçim dışımı yerken
Bir sırtlan gibi iştahayla
Çevremde
İhanetin dolaşırken
Yarım ve çeyrek
Biterken bahar
Semavi rahlede her gece
Istırap
Yükselirken
Bir sancak gibi evrenimde
Hayır diyemezken
Yanılgıların maviliğine
Evetlerine alışmışım.....
Yani
Evetlerini özlemişim....
Kayıt Tarihi : 24.7.2008 10:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Zeren](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/24/dunyanin-kuskun-donusu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!