Güneş bize küsmüş gibi,
Ay güzünü göstermiyor.
Sevgi yere düşmüş gibi,
Güller sanki hiç kokmuyor.
Seher yeli esmez olmuş,
Mehtabın rengi kaybolmuş,
Çiçekler sararıp solmuş,
Bu da aklımdan çıkmıyor.
Yine bahar gelecek mi?
Dallar meyve verecek mi?
Sevenler gül derecek mi?
Gözler manalı bakmıyor.
Zulümden ağlar bebekler,
Kurak gönüller su bekler,
Sanal yapraklar, çiçekler,
İnsan doğayı takmıyor.
Dengeler bozuldu tezden,
Dünya bile bezdi bizden,
Balık çıkmıyor denizden,
Pınarlardan su akmıyor.
Ayıpları örter perde,
Sevgi nerde, saygı nerde?
Yeşil mavi hangi yerde?
Kirletenler bırakmıyor.
Kayıt Tarihi : 22.12.2016 09:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem İmdat Kesici](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/22/dunyanin-hali-boyle-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!