Şafak söker, tân ile, süslenirken seherler
Vecde dalar huşûyla, gönül eri neferler
Ziyâlanır ân be ân, gözlerdeki tüm ferler
Dünyânın gözbebeği, benim cânım İstanbul.
Dalga dalga yükselir, kalplerden ulvî bir ses
Kanatlanır cân gibi, burcu burcu her nefes
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta