'Dünyanın en zengin insanı benim' diyorum.
Servetim tükenmez, iddia ediyorum;
Gelinciklerle, papatyalarla bezenmiş tüm kırlar benim,
Güneş benim, rüzgâr benim,
Altında şiirler mırıldandığım bulutlar benim,
Biri bitse, bir çoğu yeniden fışkıran umutlar benim.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Her şeyi sevebilen bir yüreğiniz olduğu öyle aşikâr ki...
Bu şiir ile ilgili 41 tane yorum bulunmakta