Dünyanın En Uzak Ülkesinde

düzdü dünya düz insanlar varken
düzlüklerde at koştururdu çocuklar
dillerde hüküm
ve küfür eksikti henüz.
azdı, azınlıkta olanlar
kaçamak bakışı vardı baykuşların
hangi gözle seyretsek surat asarlardı
astıkları ulema
hem müphemdi bize, onlaraysa
hem de ukalâ.

pis ve küstah kokardı dam üstü
okuyan bilirdi, gezmek zordu.
ezmek kolaydı ezilenleri
bir kerre toprağın oldu mu
tamamdı.

uzak oldu zaman
mekanı meraklı kılmamak için
zamanı mekanla tokuşturduk
bizsiz kelime oyunu oynanmazdı
gece karanlıktı, gündüz aydın
kesikti köpeklerin kulağı
kalaycılar vardı leblebiciler
çobanlık sanattı, sanatçı çoban
küfür yoktu edebdi var olan.

ben, dünyanın en uzak ülkesinde
kelimelerden muaf
erimelerden mükellef
gökkuşağından sorumlu tutuldum.

Mehmet ELÇİN
12 Aralık 2006 Salı