Bu akşam kederliyim biraz..
efkar bastı yüreğimi..
aklıma savaşta ölen çocuklar geldi de..
içimde bir yerler kanadı..
ne suçu var diye düşündüm..
düşündükçe üşüdüm
ve biraz daha gömüldüm
yorganın altına..
sonra acaba savaş çocukları
şu soğuk kış gecelerinde nasıl ısınıyorlar..
küçücük elleri soğuktan buz tutuyor mudur şimdi..
ağlıyorlar mıdır anne üşüyorum...
anne acıktım diyorlar mıdır..
ya anneleri
anneleri
çocuklarını ısıtmak için sarılıyorlar mıdır..
kimbilir
belkide dünyanın en ücra köşelerinde çocuklar ağaç yaprakları yiyorlardır..
26 Mart 2013
Şifa Şeyda DinlerKayıt Tarihi : 9.4.2013 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!