hatırlar mısın o son günü verdiğin sözü
hala saklıyorum
otobüsün camından uzattığın
bir çift seven yaşlı gözü
neden düşürdün yüreğime közü
dünyanın en güzel kızı
anlamadın mı sevgidir yaşamın özü
şimdi sen mutsuz ben mutsuz
insan yaşıyamaz ki umutsuz
baksana gökyüzü bulutsuz
bu gecede sevişecek yıldızlar birbiriyle
hangi yüzle
sevgiden söz edeceksin çocuğuna
böylesine oynanmaz ki aşkın onuruyla
söylemeye utanırım eylül saraylarını da tanırım
şu hayatta hiçbir şey üzmedi beni
senin üzdüğün kadar
bir de memleket özlemi var
çektiklerime tanıktır sağır duvar
çiçeklerim dilsiz
yürek yangınımdan muhabbet kuşlarım habersiz
mapusdamında büyüyen çocuk gibi yalnızım sensiz
ay mısın güneş misin
yüreğime doğarsın
ancak sen beni mutluluğa boğarsın
gökkuşağı gülüşlüm gel de
yaşama arzum çoğalsın
Kayıt Tarihi : 31.3.2002 18:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)