Dünyanın Çivisi Çıkmış Şiiri - Kemal Berk

Dünyanın çivisi çıkmış, bozulmuş dengesi
Doğruyu göstermez, eğrilmiş terazinin kefesi
Arama adaleti kayboldu, kalmadı hiç nefesi
Cenazesi gelemez, ayakta duramaz kendisi

Çevirir kendine, kefenin ağır gelen yanı
Vurdukça ses getirir, sanki öten elindeki sazı
Son sözü söylerken, hakkı vermez kadı kadı
Kadıların başı, rüşveti yedikçe aldı tadı

Her zaman akla gelmez hilelere başvurur
Duyulmasın diye, her türlü belaları çıkarır
Oturur posta, Kendince günahları kapatır
Kendinde yok ahlak, aklınca Allah’ı kandırır

Kendisi verirken, böler, çarpar, kılı kırk yarar
Vurdukça garibe, gözünden kanlı yaşlar akar
Teraziyi bozdunuz diye, avazınca feryadı basar
Kemal’e ermeyenden. Allah da hesap sorar

Kemal BERK
Fen ve Teknoloji Öğretmeni
İsmetpaşa Ortaokulu
Çorum-Sungurlu