Sen bana çiçek alma, yalnız gül
Sen gülünce zambak kadar beyaz olur tüm karanlıklar
Sen bana çiçek alma, yalnız gül
Sen gülünce menekşeler kokmaya başlar burnuma
Sen bana çiçek alma, yalnız gül
Sen gülünce nilüferler belirir göllerin üzerinde
Sen bana çiçek alma, yalnız gül
Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta