Dünyânın Birtânesi Şiiri - Rıza Nur

Ay âşık olmuş güneşe.
Taparcasına ateşe,
Pervânesi, döner dâim.
Tam benim hâlim.

Ezelî kuruluş böyle...
Güzele vuruluş böyle...
Oldum ben de deli dîvânesi,
Bir ışığın pervânesi.

Türk, yurd ışığı bu ışık.
Gel de olma âşık.

İlim yanılmış, aldanmış.
Günü sâbit durur sanmış...
Duran, yer; güzel, Türk yurdu.
Tanrı bunu böyle kurdu.

Ona gündüz güneşe bakar,
Gece aydan nurlar akar.
Etrâfında dönerler hep.
Sebeb:

Ay, gün unun pervanesi.
O dünyânın birtânesi.