Dünyanın bin sorunu var, benim bir sorunum
Her sabah sensizliğe uyanmak en büyük sorunum
Yazdığım her cümleyi ben sen diye okudum
Sonbaharın gelişi gibiydin, iliklerime kadar kurudum
Sen geçmeyen caddelerin sonu sonsuz bir uçurum
Sensiz geçen her günüm için, gözlerime seni okuturum
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta