Duyanlar ağladı.
Cesedine bakanlar şaşırdı.
O bembeyaz bedenin
Simsiyah karardı...
Bizi hiçmi düşünmedin?
Ne dersen yapandım.
Hayatına küsüpte;
Canınamı kıydın.
Dünyada yapayalnız kaldım...
Hayatının sonuna vardın.
Ahiretini zindan eyleyip;
Göz yaşları dökdürdün.
Dünyalarını karattın
Böyle olacağını bilmezdim.
Arkan sıra ağlattın...
Cesedin yıkanmadan
Kondun kara toprağa
Yattığın kabir ağlıyor.
Bu nasık kul diye
Mezar taşın yasta kalıyor...
Kayıt Tarihi : 30.1.2009 15:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Duyar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/30/dunyani-zindan-ettin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!