Nasıl böyle geçiyor zaman, ben hayallere dalmış giderken? İmkansız bir varışı ömrümün her geçen anında beklerken.
Mükemmellikten uzakken ben, bir o kadar yakınsın sen. Sadece benim bilmem, budur benim için ilginç olan.
En kapalı havada, fırtına her şeyi savurup götürürken; oradan oraya savrulurum ben de, fırtınam sensen.
Eser, kükrer, parlarsın, dört mevsimi yaşarım ben o anda. Kimilerini ürkütüp kaçırırken aksine çekersin beni bir anda
Çirkin, güzel veya başka bir şey, ne fayda. Tek bir panzehir var bu sevdaya.
Geçmiş zamanlarım bu günler için deneyimken, tek bir gerçek var beni bağlayan bu dünyaya.
Kayıt Tarihi : 10.12.2020 19:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Berk Kireşçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/10/dunyamsin-10.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)