Dünyamızı Bölmüşüz... Şiiri - Fikret Turhan

Dünyamızı bölmüşüz...
Diyarlara...bayraklara...sınırlara...
Dünyamızı bölmüşüz...
Dinlere...dillere...ülkülere...
Dünyamızı bölmüşüz...
Hasetlerle...öfkelerle...cinayetlerle...
Oysa...dünyamız da..kahinatımız da birdi...
Onların da temeli sevgiydi..

Çözüm....
Sınırları aşmak...
Sevgilere sarılmaktı...
Çözüm...
Berabarce...
Yıldızlara bakmak...
Yağmurlarda ıslanmaktı....
Çözüm...
Çiçekleri toplamak...
Kokularını duymaktı...
Çözüm...
Beraberce üretmek...
Beraberce paylaşmaktı...
Çözüm...
Ağlarken de...
Gülerken de..
El ele olmaktı...

Dünyamız...
Neler veriyorsa...
Alıyor...tüketiyorduk...
Hiç...ama hiç...
Karşılığını ödemesini
Düşünmüyorduk...
Ödemeye...ödemeye...
Hesabımız çok şişti...
Dünyamızla...
Bir anlaşma yapmalıydık...
Yoksa...işimiz işti...