Şu ormanlar kurudukça
Dünyamızdır çoraklaşan
Bir canlı tür yok oldukça
Canımızdır yalnızlaşan
Emsalsiz doğa bahçesi
Tertemiz suyu havası
Hayat bize hediyesi
Yaşadıkça güzelleşen
Uçmuyor'sa kelebekler
Açılmıyorsa çiçekler
Bir,bir soluyor'sa renkler
Ruhumuzdur soluklaşan
Karasını denizini
Kirletmişiz gökyüzünü
Sömürdükçe yeryüzünü
Yine biziz yoksullaşan
Mülk savaşları sürdükçe
Bu demirden çark döndükçe
Buz dağları eridikçe
Sonumuz dur yakınlaşan
Börtü böcek varsa varız
Havayla suyla yaşarız
Toprağa borçlu canlarız
Yaşayıp ve topraklaşan
Nefsimizle savaşalım
Kendimizle barışalım
Şu hayatı paylaşalım
Mutlu kişidir paylaşan
Celal bir divan kuralım
Her cana hakkın verelim
Yeni bir insan olalım
Karıncayla helalleşen
Celal Işık
Kayıt Tarihi : 10.12.2020 19:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celal Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/10/dunyamizdir-coraklasan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!