Dünyamız Kaldı Aciz Şiiri - Belkız Günaydın

Acımasız bu dünya, demekten hiç bıkmadık Acımasız olan biz,tüketirken dünyayı Gelecek kuşakları, kafamıza takmadık Asla koruyamadık, doğayı ve deryayı Su, hava, toprak ve ses, radyasyon kirliliği Kirlenen doğayla bak, kayboluyor hep yeşil Bozuldu insanlığın, sağlığı ve dirliği Düşüncesiz değildi, geçmişte hiç bu nesil Yaş kesen baş keser der, severdik ağaçları Uyurdu gölgesinde hep yorgun yolcuları Doyurur ve korurdu, kendine muhtaçları Dallarına konardı, barışın öncüleri Kesiyor ağaçları, yakıyor ormanları Parsel parsel topraklar, doyurmuyor açları Düşünmez insanlığı, bu doğa düşmanları Umrunda değil yarın, kazanmak amaçları Hiroşimadan beri, dilimizde bir ezgi Şeker bile yiyemez, atomdan yanan çocuk Büyük güçler katletti, değildi elbet yazgı Açmadı oralarda, yıllarca bir tomurcuk Günümüzde hiç bir şey, değişemedi henüz Kimyasal, biyolojik, silahlar alıyorlar Kendilerini onlar, sanıyorlar ölümsüz Neydi ecel unuttuk, savaşta ölüyorlar Nükleer silahlarla, radyasyonu yayarlar Kanserse büyüyerek, insanlığı saracak Bütün bu silahlarla, canlılara kıyarlar Acil önlem almazsak, insanlık yok olacak Dünyayı öldürürken, kendimiz ölüyoruz Dünya değil belki de, gidiyoruz sona biz Miras değildir bize, atiden çalıyoruz Hırsımıza yetmeyen, dünyamız kaldı aciz