Dünyamız Şiiri - Kubilay Demirkaya

Kum oldum gözlerde ezdi ayaklar
Yaktı kızgın sular, üfledi tozlar
Doğrandım söz ile közledi ahlar
Gözdağı yediren zehirli dünya

Tartıldım mal mülkle kulplu kantarda
Dil pazar olupta beni satanda
Ne ara pusuya düştüm bu damda
Şekli kör, vicdanı töhmetli dünya

Ar ettim yoluma çarpan taşları
Dal ettim aklıma makul başları
Def ettim yurdumdan soysuz puştları
Beni gör, öyle bil sebepli dünya

Garip gönül at sen bu canı candan
Affetme geçmişi, sönsün korkudan
Sapma doğruluktan, kork kötü kuldan
Çiğ süte zül kattı veremli dünya