Dünyamı başıma yıktın,
umudum kırık dökük bir cam gibi.
Ellerim boş, yollarım sessiz,
seninle yürüdüğüm her adım karanlıkta kayboldu.
Dünyamı başıma yıktın,
ben hâlâ altındayım o enkazın,
ve her dakika, yeni bir acıyla bakıyorum telefona.
sözlerin yankı, gözlerin anı oldu sadece.
Düşlerime sarıldım,
ama sen çoktan gitmiştin.
Kayıt Tarihi : 30.10.2024 20:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
jhhj
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!