Dünyama Mehtap Ol Geceleri Sende Kalayım

Uzaktan ağlamak yakınları yok saymak
Bahar otlarını güze saymak
Hayatın en güzel tarifi
Bilinmez bir yerde durmak,
Hoyrat diye tutulunca kara sevdaya
Ah ile karışan saz telinde ağlayan sesler
Seni hangi iple bağlasam bilmemki diyar
En iyisi bir çöl ateşine kamçıyı vurmak
Akşam çıngırak seslerinde biraz kurumak,
Dilimin acı taraflarını sorgula o zaman,
Neden dilenir oldun, sevdamı yar?
Neden beni sürgün ediyorsun her zaman.?
Vatan aşkım desem olmuyor
Bir sevdiğim var desem olmuyor
Kara gözlüm çölde durma yanarsın
Gel yanıma bu alevden öte çadır kur desem olmuyor,
Ne desem olmuyor
Sana ne söylesen olur acaba?
Ellerini açmış semaya fakir göçebe,
Bir yanı çalı kuşu,
Bir yanı büllül firakı, figana sarılmış dağlar
Yar ağlarsa duman olur kara dağlar,
Beni ağlatan ne biliyormusun?
Dizlerimde takatım bırakmayan senin hasretin ,
Bir kere dönüp gittin bir kere kahrettin.
Ama nasıl diyebilirim el etme bana,?
Nasıl diyebiirim? Nsıl dönerim sırtımı?
Bir beyaz kar yağacaksa
Damın üstüne Erzurum dağının karı erimiş
Bir ozan böyle derimiş
Telli turnam diye diye tele yürümüş
Meğer çile çekmeye kavli bir imiş,
Can isen, söz ol kelamın duyayım.
Ne mehtabım gecelere ne dünyaya ayım,
Dünyama mehtap ol, geceleri sende kalayım.
Enver Ünver