Dünyama Ders Şiiri - Özgür Günsay

Yaşamak
Pay biçerken ölüme
Her nefeste bir kez daha
Bana
Yaşamak alışmak değildir
Alışmak yaşamak değildir
Var olan
Bilmek sanmak değildir
Sanmak bilmek değildir
Ölmek susmak değildir
Susmak ölmek değildir
Görmek bakmak değildir
Bakmak görmek değildir
Alışamadım
Yaşayamadım
Anlayamadım
Kimsin kim olan ben
Sana göre?
Fark etmeden yaşattılar beni
Fark etmeden öldürdükleri gibi
Bana inan
İçimde her mevsim sonbahar değil
Ben en güzel baharları sana sakladım
Bana rastla
Adı unutulmuş bir kahramanın çıkmaz sokağıyım
Bak ben yoruldum ama sırtımı senden başkasına yaslamadım
Kimseye değil kendime ağladım
Ağlamak yorulmak değildir
Yorulmak ağlamak değildir
Sırtımda heyelan gibi
Çığ gibi
Deprem gibi taşıdığım ben
Benim içimde ölenleri taşıyan sen
Ah ne zalim bu dünya
İnancın kimde olduğunu bilmesem de merhametin bende olduğundan eminim
Çünkü hep kendime acıdım
Acımak sevmek değildir
Sevmek acımakla olmaz
Dünyaya ders veriyorum
Hiçbir şey her şey değildir
Her şey hiçbir şeydir
Şimdi acı bana
Kendime ağladığım duvarda ben hangi mabetim?