Dünyama Şiiri - Bahattin Tonbul

Es dedim rüzgara,es desem yara
Bir kış günü gelip,girdin rüyama
Yıldızsız gecede,olmuş kapkara
Dağlar arkasından,gelsen dünyama

İçimiz rahatlar,her esişinde
Göğsüme tuz basın,yar deyişimde
Çaresiz yaranın,son kesişinde
Ağrıyı boşaltma benim dünyama

Tutmuyor ellerim,çıkmıyor sesim
Bu muydu yan yana,çektiğim resim
Tenime verdiğin sıcak nefesin
Kaybolup gitmeden,gelsen dünyama

Sevip sevilmekle,dolu telaşı
Ruhunun özüyle,olan savaşı
Silmekle gitmiyor,çatılmış kaşı
Yarimi göndersen sanal dünyama

Direncim kırıldı,hasretim artık
Kalbimiz yoruldu,sevdamız yırtık
Düştüğün toprağa,tenini sardık
Çaresiz derdini,kattın dünyama

Bahattin’im yoktu,başka bir sözüm
Gönlümde ağlayıp,sararan yüzüm
Karanlık gecede,görmeyen gözüm
Hayaline dalıp,sarsan dünyama
Bahattin Tonbul
24.4.2011