Dünyam ve sen Şiiri - Kemal Eyüpoğlu

Yazıyı alnına yazarken kalem
Sende bir memeden iyi şeyler em
Hayat denilen şey, tutuşmuş alem
Ateş var, çıra var yakmasam olmaz.

Ham dilin yarası, insanı yakar
Halden anlamayan boş gözle bakar
Dereler, ırmaklar bulanık akar
Ben de boz bulanık akmasam olmaz.

Dünya denilen yer, eni boyu dar
Cefadan uzak dur, muhabbeti sar
Senin gözlerinde yıldırımlar var
Ben de şimşek olup, çakmasam olmaz.

Kimi hasretine, kereme erdi
Kimi cananını kimi can verdi
Elime vermişler çileyi, derdi
Başıma taç yapıp, takmasam olmaz.

Menzilde nöbetçi, artık dur derken
Hiç deme, bu vakit daha çok erken
Göz gözü görüp de içi gülerken
Hülyalı gözlere, bakmasam olmaz.