Dünyam Kirlenmesin Şiiri - Nazlıhan Yılmaz

yine yalanlar söyle hadi,
takati kesilmiş cevaplar ver
,sorgula beni,
beni yor yine hadi...
umudunu yitirmiş hayaller ver..

eteklerim uçuşsun yine bakışının serinliğiyle,
bir dokunuşunla ellerim tutuşsun,
yansın derim,titresin bedenim,
tutulsun nefesim,
soluğuma haps edeyim tüm cümlelerimi,
yıkılan taş örgülerimi,baştan dizeyim...

yok yok...en iyisi..
kendi ikliminde savrul sen yine delice,
yine kendince formüller söyle..
.dön feleğinin o katran çemberinde,çemberinden; ince tecrübeler sergile..
yeterki; dünyama değmesin ellerin,
dünyam,o ellerinden kirlenmesin...