Dünya ki; üzerinde nice âşıklar yaşar;
Bazen estirir kalbe soğuk rüzgârlarını.
Gönül ırmaklarından gönlüme sevgi taşar;
Dünyam, kâinatım sen; aç bana kollarını.
Ucu bucağı yoktur sevda denilen ufkun.
Yaralar sarılmıyor, sevdalılar hep suskun.
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
