Dünyam Gözlerin Şiiri - Hamza Subaşı

Günaha bulanıyor ellerim yokluğunda
Sarılıyorum, dokunuyorum
Ben olmayan ne varsa
Alıyorum gönlüme
Hatıralarını
O kadar uzakken sen
Gönlüme bu kadar namahremken
Gözlerin
Bakıyorum içlerine kadar
Günaha bulanıyor gözlerim
Nefes nefese dudaklarım
Nefesim nefesine
Dudaklarım nefesine
Günahın günahıma
Günahım nefesine karışıyor

Özlüyorum işte
Daha da batıyorum
Gövdeme kadar batıyorum
Gövdene kadar batıyorum
Özlüyorum, daha çok batıyorum
Gömülüyorum, daha çok ölüyorum
Çığlık çığlığa karanlığım
Geceler doğuruyorum
Doğdukça batıyorum
Battıkça ölüyorum
Öldükçe sen
Sen oluyorum

Hani bir gelsen
Öyle bir gelsen
Eylül ekim kasım gibi
Aralık bıraksan gönlümde
Yani bir mevsim gibi gelsen
Ve sürsen çapasıyla gönlünün
Gözlerimi sürüp yeşertsen
Bitmemiş toprağımda kokunu
Yani bir yağmur sonrası gibi
Sessizce çıkıp gelsen
Kimse duymasa sesini
Ayaklarının
Bir ben işitsem
İzi kalsa
Gözlerimde
İzi kalsa gözlerinin
Şimdi ama
O kadar uzun değil
Uzadıya olmasa gelişin
Gönlüm coşsa kalabalığında
Gözlerinin
Isıtsa gecemi
Bir yaz gecesi misali
Şekerli bir tatlı gibi
Bulaşsa ellerime kokun
Ben ellerimi koklasam
Sen saçlarımı koklasan
Ben koklasam
Sen koklansan
Ciğerlerime dolsa kokun
Mesela yeni bir aşk gibi
Yani bir aşk gibi
Bocalasa gözlerimde
Gözlerin

Bir kere daha ne olur
Çek çıkar beni
Gözlerinden
Bir kere daha sarssan
Kımıldasa dağlarım
Dökülse yaprak yaprak ağaçlarım
Bir kere saha sevsen
Şarkılar bizim için
Şarkılar
Gözlerin...