Sevgilisinden ayrılan doğanın
Elemidir sonbahar.
Yavaş yavaş solan sevgiler
Gün gelir ki
Bir esinti ile kopar gider.
Nafile çırpınmak,
Geç kalmış ağlamak,
Çaresiz küçük çınar,
Beyaza bürünmüş o karanlığa
Seninle birlikte dalar,
Bütün hayaller, duygular...
Gönlünde kalan bir kaç kırıntıyı da
Zaman rüzgarı toparlar.....
Ve sonra birden
Doğa ve koca çınar ve ben
Görmeden gören gözleri
Duymadan siyah ıslıkları
Yeniden hazırlanır karşılamaya,
Yeni gelen baharı.......
Kayıt Tarihi : 21.7.2004 15:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Beyaza bürünmüş o karanlığa
Seninle birlikte dalar'
imgelerini seviyorum şair.. onları yaşamına da alıyor musun, merak ettim..
TÜM YORUMLAR (1)