Yaşamın bir anlamı kalmadı,
Dünyam damlıyor gözlerimden.
Ne içindi güzel şeyler,
Yaşamın kötü kalıntıları arasından,
Onlar bile bir yılana döndü,
Boğuyor beni tazeliğim...
Her gecenin, yinelenen, pencerelerinden
Bakmak daha net ve gerçekleri görmek,
Ruhun bedenden ayrılıp dans etmesine benzerse,
Hiçbir şeyi göremem diye söylenirim...
Artık anlamsızlaştı,
Soğuk merdivenleri, cesurca tırmanmak,
Her adımda yükseldiğini düşünerek,
Ellerinin üşüdüğünü, yalnızlığını,
Ve kayganlaşan tenini,
Daha bir iyi özümsersin.
Bir sersemlik yaşar,
Korkuyla yüz yüze gelirsin.
O an hissettiğin tek şey mutluluk verir,
Küçücük kalbinin atışları!
Ve sana herşeyden daha yakın,
İçine çektiğin sigaran!
Sadece bilemediğin bir ışık yanar zihninde,
Herşeyler bittiğinde,
Herşeylere başlangıç nasıldır?
Öyle bir anda
Affı Tanrı dan değil
Önce kendinden dilersin...
Gece masallarında cehennemin,
Mutsuz insanların masallarını kıskanmak,
Ateş alan bir hastalığın,
Ameliyat masasında son bulur!
Öyle bir anda bile,
En özelin sandığın değerin,
Arkasına taktığı katır misali,
Yükünü taşırsın,
Güzel gözlerim inler sadece,
Dünyam damlar gözlerimden!
Anamında damlıyor dünyası, gözlerinden,
Babamında damlıyor dünyası, yüreğinden,
Kardeşimin de damlıyor dünyası, sözlerinden,
Bir ocağa bir damla,
Göl olur,
Anlamaz ciğerim,
Sazlık köklerinin
Attığı her bir boyu,
Ve içinde salındığı suyu...
Gitmelerin aynı olduğu yerde,
Hesaplarım için bekleyeceğim...
Puştluk yapan kahpelere,
Sevgiyle güleceğim...
Eziyet ve zulümse çekeceğim,
Çekerim be,
Yılan derisi gibi yüreğim var benim...
Ciğeri beş para etmeyen insancıklara,
Bayandan satılık,
Hepsini zengin edeceğim!
Çaya iki şeker atardım,
Artık üç atıyorum,
Çay hikaye,
Benden önce seni düşünürken
Farkettim ki tükeniyorum
Sanırım bittik üretemiyorum...
Unutulmuş hislere inat
Yarım kalmış günlerde yaşanan
Yarım kalmışlıkları
Tazelemek gücüm,
Sıkışmış diriliklerle...
Beni yollarda hasret mi bekliyor,
Alıştırdı nasılsa ayrılıklara...
Meğer anlaşamıyoruz demek
Ne asil bir cümleymiş!
Bir çocuğun kitabında, ağlıyoruz
Bir büyüğün kitabında, konuşamıyoruz
Bir gülün kitabında, kanıyoruz
Bir ocağın kitabında, yanıyoruz
Demekmiş!
Doğru zaman değilmiş...
Sen benden gittin sevgili,
Kimbilir son görmelerdesin belki beni,
Farkında mısın bilmem,
Işığını söndürdüğün gözlerimin,
Kuruttuğun dudaklarımın,
Acı dilimin,
Üç tel beyaz saçımın,
Soğuttuğun bedenimin...
Farkında değilsin,
Çünkü senin eserin!
Öğrenemeyeceksin,
İyi resmin üzerine resim yapılamayacağını,
Unuttun hep söylediklerimi!
Ve şimdi ben de gidiyorum,
Gururumu her zaman serdim önüne
Onurumu kusura bakma alıyorum!
Ben bir onsuz yaşayamıyorum...
Siğneye çektim herşeyi derken bile
Bir tek şeyi unutamıyorum,
Bir çift yeşil göz...
Giderken son sözlerim,
'Bedenimi taşıyabilirsin belki
Ve ruhumu asla! ...
Bu dünyadan geçtim, ama
Öbür tarafı da ziyan edemem bana'
Elveda!
C.Burcu Karakaya
Antalya
29/12/2003
Kayıt Tarihi : 8.1.2004 06:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Burcu Karakaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/01/08/dunyam-damliyor-gozlerimden-elveda.jpg)
Öbür tarafı da ziyan edemem bana'
Elveda! '
Cok güzel! Tebrikler sevgili Burcu.
TÜM YORUMLAR (3)