Dünyam Şiiri - Mehmet Özkılınç

Kendime göre bir dünyam olduştu
Zamanın içinde gerçekleşmeyen
Belleğimi kemirir arasıra, hayallerimde oluşur
Her zaman değişir değişen zamanla
Ansızın dalarım içine hüzünlendiğimde

Dünyamı sır gibi saklar kimselere anlatmazdım
Elimden alacaklarından korkardım
Ümidim oldu ümidimin kalmadığı dünyada
İçine dalar gezinirdim bir balık gibi
Kimse engel olamazdı çünkü; bu dünya benimdi

Hüzünlendiğimde karşıma hep o çıkardı
Üzülme bu da geçer derdi bana
Teselli eder güç verirdi bir bakıma
Derdimi ona anlatır dinlermişcesine
Dünyam beni hep dinlerdi anlarmışcasına

Nedese beni hiç yalnız bırakmazdı
Hep yanımda dolaşır kendisini hatırlamamı beklerdi
Derdimi anlatmamı bekler paylaşmak isterdi
Dünyam bana her zaman sadık kalırdı
Bana göre şekillenir istediğim gibi olurdu

Zaman zaman bir korku sarar içimi
Dünyamın beni yalnız bırakıp, gideceğini düşününce
Bana dünyamsız bir hayat sunacağı anda
Bir tek söz söylemek kalır dünyama
'Dünyam beni sensız bırakma bu elde
Çek ruhumu al götür kendinle! '