Dünyam Şiiri - Doğan Nadi Beyhan

Ne sevdalar vardı yaşandı üzerinde buluşamayan
Ne aşklar yaşandı yere basmayan atmosferinde
uçuşan.
Kaderin engel olduğu ne yürekler vardı drinliklerinde
topraklaşan.
Kötülüklerin saltanatına kucak açtın asırlarca,
iyilikleri umursamadın bildik,
Kahbe dünya dedik, seni kahrettik.
Bedelsiz sunduğun nimetlerin yetersizliğine
isyan ettik zaman zaman.
Nankörlüğümüzü uyardın sık sık belkide anlamadık.

Hazmedilir değildi küstahlığımız.
Miden bulandı, volkanlarını patlatarak
belli ettin hazımsızlığını.
İhanetimizden sarsıldın ürperdin deprem dedik
senin yıkılışına belkide!
Elbirliğiyle rengini değiştirmeye karar verdik senin.
Sevemedik bedenindeki yeşilin tonlarını.
Dünyalılar el ele sonunu hazırlamaya kararlıyız, sanki

Acaba gidenler! !
’’Ben ölünce herkes ölsün, dünyanın dönmesi dursun’’
Sloganıyla bayrakmı verdi gelecek nesillere teslim?
Hayır... Hayır.! !
Oysa ne sevdalar vardı geçmişinde yaşanabilen
Ne aşklar yaşanmış bulutlara çıkıp çıkıp inen.
Kaderin engel olamadığı ne kara yazılar varmış renk
değiştiren..

İnsanlığın teknolojik görüşü,
senin mükemmel dönüşünü etkilemesin dünyam...