Dünyam Şiiri - Müberra Ateş

Kargalar kadar,
Nehirler,ırmaklar kadar özgür,
Dalından yere düşen yaprak
Yeni doğmuş bir çocuk kadar masum,
Oldum artık.

Umutlarım umutsuzluk,
Coşkularım mutsuzluk,
Selinde,boğuldu artık.

Gökgürültüsünün sesini işitmiyor kulaklarım,
Kahkahaların hazzını
Duymuyor,tuz buz olmuş yüreğim.
Görmüyor gözlerim,
Yoldaki el arabacıyı
Mendil satan çocuğu.
Doğan güneşi,
Yağan karı,
Yeşeren otları,
Top top olmuş bulutları.
Koklayamıyor,
Dokunsada parmaklarım
Hissetmiyor
Topraktan fışkıran papatyaları.

Ben ben değilim artık,
Benden çıkmış bir beden
Benden çıkmış bir yürek
Geziyor ortalıklarda
Yalnızlık...Yalnızlık diyarında.