Dünyalık Miras Şiiri - Hüseyin Özçelik

Neyini düşündün kime gayretin
Bitmez bilmeyen bu dünya hayretin
Kimlere miras kaldı senin servetin
Bir dua ziyaret çok gürülüyor

Araba alırsın evladım binsin
Uykuyu bölerek uykusuz sensin
Tutmaz oldu elin sen oldun kimsin
Ziyaret selam saygı çok görülüyor

Mirasçılar bak kavgaya girişti
Parça parça avukatla görüştü
Evlatların adliyede dövüştü
Bıraktığın maldan ortam çok geriliyor

Kimi isyan eder küfür ediyor
Kimisi babaya kinler güdüyor
Kızları damatlar bak körüklüyor
Sevgi saygı yerde bak seriliyor

Bir kaç evlek toprak biraz parayı
Bölünemez oldu açtı arayı
Yüzlerde astar bakraçlarda kalayı
Gönülde sevgiler bak dağılıyor

Savcı karar aldı kaldı askıda
Dosyanın bir nüshası saldı kadıda
Küsülüler artı yine bu yıl da
Nefes alınamaz olduk can boğuluyor

Bize sefa olmadı mal mülk servet
Servetin içinde arttı eziyet
Dağıldı kardeşlik harap zihniyet
Çıkar doğdu akraba bak sayılmıyor

Şairin dilinden özümüz böyle
Nefsin kölesiyiz yüzümüz böyle
Dededen toruna izimiz böyle
Sıkıcı oldu dünya bak durulmuyor