Afrika da çöl ortasında doğdum,
Yalın ayak, ayaklarım yanarak yürüdüm,
Büyüdüm, serpildim, çölde doğurdum,
Kulağıma halka küpeler taktım,
Kolumda tahta bilezikler.
Başımın üstünde taşıdım zamanı
Asya da gezdim, orta doğuda yaralandım
Sevdayı, beynimde yüreğimde yaşadım,
Her şeyi göklere taşıdım,
Yüceldim her şeyi yücelterek.
Afrika da,
Kimsesiz bir kadın olarak yaşadım.
Büyüler yaptım, tütsülerle kendimden geçtim,
Hindistan’a uzandım, uzak doğuya kadar,
Avrupa’ya uğradım zaman zaman,
Amerika’yı en son keşfettim,
Geç kaldım ama
Keşfedildim gizemli yolculuğumda
Keşfedilmeyi bilmeden keşfedildim
Buldum ve hiç kaybetmedim.
(Gaziantep, 2000)
Nesrin ÖzyaycıKayıt Tarihi : 13.5.2004 11:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yalın ayak, ayaklarım yanarak yürüdüm,
Büyüdüm, serpildim, çölde doğurdum...'
dizelerini okurken yüreğim kalktı. Mehmet Kara'nın 'Kadın olasım Geldi' şiirini anımsadım. Ama bir fark var arada. Kadınlarımız söylemeli bu sözü. Bulundukları rahat ortamda yaşamanın sonsuz kolaylığıyla mutlu olmalılar Afrikalı kadını düşündükçe...
Bütün bu duyguları yüreğinde taşıyıp, şiirinin okuruna yansıtmayı bilen sevgili Özyaycı, sizin şiirlerinizi okudukça, şair olasım geliyor benim de...
TÜM YORUMLAR (2)