Dünyalar Aşkı İstanbul Şiiri - Yusuf Çarkcı

I. Bab

Yine kör gecelerde aşk-ı İstanbul, yaktı ışıklarını ruhumda
Ay ile Yıldızları görmekse mümkün dâhilindeymiş gündüzümde
Aklımda yanan ışıklarda çabası sanki sonra uyunmuyordu da artık
Seyredilebilecek tek Ay yıldız kalmış birde İstanbul sanki

Beni yaşa Uyuma diyen, ben bu İstanbul'u sevdim
İstanbul zaten büyük bir aşktı, belki de ben bu büyük aşkı sevdim

Aslen ne böyle Mecnun görmüş gözler, ne Leyla
Kıta Asya koparıp getirmiş dünyayı sırtında, yareni Avrupa uğruna
Prangalarını kırmışçasına gelir Avrupa kara toprakları, Asyasına
Boğaza kadar yanaşmış her iki âşıkta bekleyişte, kollarını açarcasına
Kavuşturmuş ecdadım âşıkları Aşk köprülerini dikerek İstanbul boğazına

Çocuklarıdır torunlarıdır kız kalesi büyük ada ve diğer niceleri
Sallanmışlar medeniyetin beşiğinde uyumuşlar binlerce haşmetle dolu yıldır
Şimdi uyandırılıyor büyüyen evlatlar Avrupa'nın kültür başkentiyle

II. Bab

O kadar olmuş zamanın ardı
Düşlerde kurumuştu beyinlerde, âşıkların
Uyumadan rüya görünmezdi sanki
Düşler daha öncede yaşanmıştı
Bu tarih atalarımızdan bir selam herkese
Bu İstanbul'un eşsiz tarihinin şahidi sizlere

Ey dünya!
Siz hiç düş yaşadınız mı, hayatınızda?
Rüya bizim yaşadıklarımız şuan
Düşlerdeyiz hem de pembelisinden epeyce tozluca
Ama temizce
Bir düşler diyarındayız adı İstanbul olan, muhteşem mavilik ve yeşillikleriyle

III. Bab

Yedi kat semayı arzular, yedi tepeli serap, İstanbul
Gökleri delmiş minareleriyle, Allah nişanıdır sonra kul, İstanbul

Peygamberler düşüdür, ne fatihleri koşturan peşinde
Ne Çanakkaleler yaşatır uğruna ne Mustafa kemaller izinde
Ne tarihler yaşatır topkapıda, Ayasofya da Yerebatan sarayında
Ne kaleler, surlar yıktırır en güçlü toplarla haliçte, rumelide
Ne gemileri taşıtır Galata sırtlarından, iman gücüyle
Ne Kültürler, ne medeniyetleri doğurur büyütür ve çöktürür üzerinde
Ne başkentleri olur Roma, Osmanlı, Bizans nice dünyaya hükmeden İmparatorluklarıyla
Nede hep anılacak her daim medeniyetler başkenti unvanıyla
Başkentler başkenti unvanı artık İstanbul'da

IV. Bab

Kanımın rengi bayrağım, yaşadığım müddetçe yaşayacaksın
Yaşayacak bayrağımın direği olan emsalsiz şanlı ordum
Daima yakacak Aşkın, ruhumun ışıklarını yüreğimde
Daima göreceğim Ayını yıldızını İstanbul siluetinde

Ey bayrağına Âşık Türkoğlu Türk,
Bayrağının direğini sallandırtma ele düşmana
Sağlam tut direğini, sancağın dalgalansın göklerde

Fazilet akan imanlı kanımızda İstanbul hep sen bizim kalacaksın
İstanbul sen hep bizi istedin, biz hep senin olacağız
İstanbul sen hep bize âşıktın, biz hep sana olacağız
Sen bir sevgilisin, sevgilim İstanbul, Sen bir ailesin, Ailem İstanbul