Köhne bir kütüphanenin buz gibi raflarında
Saklanacak köşe arar yazmadığın satırlar
Neşeli masanın çarpık ayakları altında
Tecrübeli rüzgar, silgi tozlarını kovalar
Kalem ağacından düşmüş yorgun beyaz yaprağın
Haklı isyanına saman kağıdı eşlik etti
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta