Köhne bir kütüphanenin buz gibi raflarında
Saklanacak köşe arar yazmadığın satırlar
Neşeli masanın çarpık ayakları altında
Tecrübeli rüzgar, silgi tozlarını kovalar
Kalem ağacından düşmüş yorgun beyaz yaprağın
Haklı isyanına saman kağıdı eşlik etti
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta