Köhne bir kütüphanenin buz gibi raflarında
Saklanacak köşe arar yazmadığın satırlar
Neşeli masanın çarpık ayakları altında
Tecrübeli rüzgar, silgi tozlarını kovalar
Kalem ağacından düşmüş yorgun beyaz yaprağın
Haklı isyanına saman kağıdı eşlik etti
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
