kendimi karanlığa bıraktım artık
göz gözü görmüyor şu dünyada
yanı başımızdakiler en yabancılarımız oluyor
göz göze geldiğimizde utanıyoruz adeta
gidiyorum ben bu şehirden,bu yalnızlıktan
terketmiyorum,terkediliyorum aslında baksanıza
omzuna yatabileceğim kimse yok
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta