kendimi karanlığa bıraktım artık
göz gözü görmüyor şu dünyada
yanı başımızdakiler en yabancılarımız oluyor
göz göze geldiğimizde utanıyoruz adeta
gidiyorum ben bu şehirden,bu yalnızlıktan
terketmiyorum,terkediliyorum aslında baksanıza
omzuna yatabileceğim kimse yok
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta