-I-
Hey dünya!
Durdun durdun,
Sonunda beni,
Kalbimden vurdun.
Sen neymişsin dünya,
Nice sevdiklerimi aldın,
Kara toprakta çürüttün.
Artık sana güvenmiyor,
İnanmıyorum.
Kimler geldi,geçti,
Şu yaşlı dünyada?
Ne soylu adını alanlar,
Ne de ezilenler kaldı.
Gün gelir Cengiz,
Kalmazsın sen de,
Bu dünyada.
Ne adın kalır,
Ne de cismin.
Bir varmış,
Bir de yokmuş derler.
Gün gelir,
O da unutulur dillerde.
-II-
Bebektim,
Çocuktum,
Geçip gitti o günler.
Şimdi neredeyim?
Nereye gidiyorum?
Son durak neresi?
Biliyorum.
Ama yine de,
Durmuyor,
Yaşıyorum,
Yaşayabildiğim kadar.
Cengiz ÇETİK-
29-Ağustos-2001
Finike/ANTALYA
Kayıt Tarihi : 16.8.2006 00:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!