Sanıyorum dünyadaki ilk günümdü,
bir ışık; ürkütücü, ölüm gibi:
-Bırak çatlaklar büyüsün!
-Kimsin?
-Bırakırsan keşfedersin!
-Ben ay değilim ki?
-Zaten ben de güneş değilim.
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta