Köşe başına haramiler dolmuş,
İnsanın hayatı virane olmuş.
Her yeri binayla zina almış,
Yaşadığım köy ile il bozulmuş.
İnsanlar atayı örnek almıyor,
Erkekler laf ile adam olmuyor.
Bir çoğu ar,namus,haya bilmiyor,
Şu dünyada yaşayan kul bozulmuş
Arılar kuş misali gökte uçar,
Zerdaliler mevsimsiz çiçek açar.
Dünyada ağzımızın tadı kaçar,
Petekte yediğimiz bal bozulmuş.
Tam bağlı olan kaç kişi var dine,
Valla Allah bize acıyor yine.
Günler sanki ay olmuş aylar sene,
Dört mevsim ile inan yıl bozulmuş.
Yusuf bu gidişle geri gelmeyiz,
Ağlasak ta gözyaşını silmeyiz.
Binmişiz bir alamete bilmeyiz,
Menzile gittiğimiz yol bozulmuş.
Kayıt Tarihi : 28.6.2010 13:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!