Dünyada tutunacak, tek dalımdın sen benim,
Rüzgârlar kırdı seni, boşlukta kaldı elim,
Seni kalpten sevmiştim, sana çok güvenmiştim,
Sen gidince buradan, artık mutlu değilim.
Şimdi ben o günleri, anarak yaşıyorum,
Seni bulurum diye, her yana koşuyorum,
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta