Evet yalnızsan ölümü özler insan
Varsa sevdiğin dünyada
Değer insanın ömrü
Yaşamaya
Yoksa kara toprak gözünü alır adamın
Çeker içine,girmek istersin
Sevdiğin
Onun kucağında
Keşke sende yatsan yanına
Ağrın sızın kalmaz o zaman
Uzanırsın boylu boyunca kara toprağa
Ölüm o olsa gerek
Düşünmeden hemen koyun beni onun yanına
Razıyım ben
Sevdiğimle kucak kucağa yatmaya
Yada
Dünyada onunla yaşamaya
05.06.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 6.6.2008 06:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İnsan sevdiğini kaybedince öleceğini zanneder zevk almaz yaşamaktan...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!