Turk Halkı Güneşin Batma Zamanı

Kötülük yaşarken gürbüz çağını,
Haraminin, çamur atma zamanı.
Karga yurt edinmiş gülün, bağını,
Servetlere servet katma zamanı.

Kavgadan kaçanı, minnetle anma,
Ezeli düşmanı kadim dost sanma,
Herkesi, herşeyi ölç, tart usanma,
Bu zaman değildir, yatma zamanı.

Dil başka anlatır hâl başka söyler,
Hakkı savunanlar, güçlüyü yeğler,
Nefsinin adamı; ağalar, beyler,
Ölmeden hayatta yitme zamanı.

Güvendiğin dağa karlar yağdı çok,
Düşünenlerin yok sevenlerin yok,
Akıl kandilini geç kalmadan yak,
Kül kömür herşeyi satma zamanı.

Namussuz, namuslu kadar övülür:
Doğrular şehirden, köyden kovulur,
Sabah, öğle, akşam ayrı sövülür,
Az kalmış vefanın bitme zamanı.

Budun başsız sürü çobansız kaldı,
Açlar bayramının borusu çaldı,
En çok mutlu olan yaşlı çakaldı,
Kutların kuzuyu gütme zamanı.

Dağlardan güvenli değil, hiçbir ev,
Karanlık basacak, tül tül onu sev,
Adamlar çok küçük gölgeleri dev,
Türk halkı güneşin batma zamanı.

14 Ağustos 2021 Ankara