Dünyada ben,
Yalnız değilim.
Yürüyüp koşup gittiğim,
Her yerde ben iki kişiyim.
Biri ben, biri de aklım.
Uyuyorsa başımda aklım;
Yok, hayalim, var düşüm.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta