Addım-addım ölüm gelir yaxına,
Her şeye çare var, çare yox ona.
Hamı vida edir ömür taxtına,
Sen de müveqqeti şahsan dünyada.
Ecel her insanı gelib haqlayır,
Cavanına, qocasına baxmayır,
Her bir kesin sonda yolun bağlayır,
Hamı kimi bir qonaqsan dünyada...
Güvenme puluna, vara, dövlete,
Aldanma, başaldadıcı şöhrete,
Yararlı bir insan ol cemiyyə te,
Ne qeder k i, hele sağsan dünyada.
Nefes veren bir gün nefesi alır,
İnsan bu fani dünyadan ayrılır,
Ölen ölür, her şeyi burda qalır,
Sanma, daim qalacaqsan dünyada!
“Men ölmerem” – deyen her ağzıgöyçek-
Evvel-axır ölüme baş eyecek.
Ezrail bir gün qapını döyecek,
Bu gün varsan, sabah yoxsan dünyada! ..
Kayıt Tarihi : 6.1.2009 12:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!