Osmanım vuruldu ana uğruna,
Ahmedim sürüldü baba dağına,
Alilerim hasret bahçe bağına,
Görmedimi dünya? bulgar zülmünü.
Sofyadan yükseldi insanlık suçu,
Hortladı hitler'in nazilik gücü,
Avrupanın işte göğsünde öcü,
Duymadımı dünya bulgar zülmünü?
Bulgar zülmünün ardında izler,
Binbir çeşit isim içinde gizler,
Görmemeği yeğler saklanan gözler,
Hissetmezmi kalpler bulgar zülmünü?
Elinden alınmış asırlık malı,
Binbir eziyetle çekilmiş canı,
Soydaşının sade türk olmuş yanı,
Gizliyormu dünya bulgar zülmünü?
İnsanlık dersini vermeye kalkan,
Irak'tan kaçanın haline bakan,
İnsan haklarıdır örgütü olan,
Bilmiyormu yoksa bulgar zülmünü?
İnsan haklarımı? dersini alsın,
Onun insanlığı kendinde kalsın,
Türküm ilelebet sen payıdarsın,
Soracaksın bir gün bulgar zülmünü.
Görüldü bir daha dünyanın hali,
Görülecek bir bir türkün hesabı,
Avrupamı acap insan kasabı?
Görecektir bir gün bulgar zülmünü.
Belenede ölen onca insanlar,
Ellerden alınan birde varlıklar!
Gözü yaşlı kalan ana, bacılar,
Unuturmu sanki bulgar zülmünü?
Kucağını açtı türkiyem sana,
Hayretle şu dünya baksın cihana,
Büyükoğlu ibret olmuş insana,
Unutmasın dünya bulgar zülmünü!
Kayıt Tarihi : 14.6.2006 17:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!