Dünyâ Yalan İle Hemhâldir Şimdi

Söylenecek söz çok söyleyecek dil
Varsa cevherini dehrine saçsın
Sebebi ketumluk esbabını bil
Besmele çekerek ağzını açsın

İbrâhim ataş senden utansın
Eyyûb olda çile, keder, dert yansın
Meleklerin secdettiği insansın
İsmâile Cennet ni’meti koçsun

Dâvete icâbet etmiyor isen
Ahmaksındır hem böylece bir hiçsin
Dâvette ne imiş efendim dersen
Teslis akidesi üzere üçsün

Dost dâvet ederde dostu gelmez mi?
Gelmeyene lânetullâh gülmez mi?
Zulüm ile abâd olan ölmez mi?
Bunlara cehennem kucağın açsın

Söylenecek söz çok söyleyecek dil
Söylemek sistemi kâfirde değil
Sebebi ketumluk esbabını bil
Zindan hazır, nasıl ağzını açsın?

Beşere, kaderden yazgı değildir
Rahman rahmetinden süzgü değildir
Kalemin çizdiği çizgi değildir
Küfrün uydurduğu, onları biçsin

Yaratanın emâneti kula can
Bir katre sudandır kemik, deri, kan
Esrârı hikmeti küfr yalanlayan
Müfteri başını dağıtan tunçsun

DİN’sizi kandırır dediği yalan
Kâfirin kurşunu altında olan
Ekmeksiz vatansız aç, suzu kalan
Mübârek Hacer-i zemzemi içsin

Dünyâ, yalan ile hemhâldir şimdi
Mazlûmlar, mağdurlar melâldir şimdi
Kanlara doymayan DECCÂL’dir şimdi
Emret, destereye küffâri biçsin

İSLÂMİ der; seyreyleyen kul fâni
Hân fânidir hâncı fâni yol fâni
Kelâm fâni, kelâm fâni, dil fâni
Tarlaya HAYR eken ektiğin biçsin