Doğduğumuz anda, düştük yollara
Hayat caddesinden, geçiyoruz biz
Gidiş tek gidiştir, yolar ikidir
Bir yolu gönüllü seçiyoruz biz
Her yol yolcusunun, bir rehberi var
Mu’minin kitabı, peygamberi var
Herkesin girecek bir makberi var
Dünya ya uğrayıp geçiyoruz biz
Ey insan fanisin vazgeç kibirden
Devamlı ses gelir sana kabirden
Bu fani dünyadan koparsın birden
Şu anda yoldayız göçüyoruz biz
Ne kadar yaşarsan ölürsün bir gün
Varacağın yeri bulursun bir gün
Bir varmış bir yokmuş, olursun bir gün
Zamanlara nispet uçuyoruz biz
Allah’a iman et ondadır faydan
Doğru yolda iken ayrılma raydan
Seni imanından etmesin şeytan
Şerrinden Allah’a kaçıyoruz biz
Allah razı olur Mu’min kulundan
Yarın Resulullah tutar kolundan
Ayırmasın bizi nurlu yolundan
Elleri Allah’a açıyoruz biz
Mikdadi ölürüz vakti gelince
Allah’a ulaşır insan ölünce
Kevser ırmağına varmadan önce
Ecel şerbetini içiyoruz biz
Ozan Mikdadî
Mikdat BalKayıt Tarihi : 30.6.2015 05:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!