Dünya ve Sen Şiiri - Kazim Özdemir

Dünya ve Sen

Hep geçmişi ile övünen
Atalarının yaptığı pisliği temiz gören
Temiz gördüğünü iştahla yiyen
Sen kendini beğenmiş insan
Yapmadığı işi yapmadan öğen
Ortaya ne çıkarsa göklere yükselten
İşin sonuna bakmadan beğenen
Kendini, atasını olağanüstü kişi gören
Sen ey zavallı insan
Kendini dünyaya değer sanan
Bu dünyada yaşıyor anan, baban
Kendini onlara da bedel yapan
Başka bir dünya yokki..
Senin pisliğin o kadar çokki..
En değerli varlıkların burada
Kendini dünyaya bedel gören budala
Sen dünyaya bedel olduğuna göre onlar da ortada
Onlar, dünya, hepsi bir arada
Sen tek başına öbür yanda
Dünyaya bedel olduğuna böbürlenirsin
Kendini dünyaya değer sanırsın
Esas değil dünyaya bedel, zavallının tekisin.

tatvan, 08.08.2007