Hep geçmişi ile övünen
Atalarının yaptuğı pisliği temiz gören
Temiz gördüğünü iştahla yiyen
Sen kendini beğenmiş insan
Yapmadığı işi yapmadan öğen
Ortaya ne çıkarsa göklere yükselten
İşin sonuna bakmadan beğenen
Kendini, atasını olağanüstü kişi gören
Sen ey zavallı insan
Kendini dünyaya değer sanan
Bu dünyada yaşıyor anan, baban
Başka bir dünya yokki..
Senin pisliğin o kadar çokki..
En değerli varlıkların burada
Kendini dünyaya bedel gören budala
Sen dünyaya bedel olduğuna göre onlar da ortada
Onlar, dünya, hepsi bir arada
Sen tek başına öbür yanda
Dünyaya bedel olduğuna böbürlenirsin
Kendini dünyaya değer sanırsın
Esas değil dünyaya bedel, zavallının tekisin.
tatvan, 08.08.2007
Kazım ÖzdemırKayıt Tarihi : 20.8.2007 17:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kimi kendini dev gören, kimi dünyaya bedel olduüunu sananlar bu dünyada ana ve babalarının da yaşıdığını unuturlar ve kendini tüm dünyaya bedel gördüklerine göre ana ve babalarına da ihtiyaç duymaz, onları da unuturlar.
TÜM YORUMLAR (1)